info@suicidepreventiecentrum.nl

Suïcidepreventie; opleidingen schieten tekort!

Suïcidepreventie; opleidingen schieten tekort!

Er zijn verschillende campagnes waarin wordt opgeroepen om open te zijn over je suïcidale gedachten. Geweldige campagnes, maar ze kunnen ook een probleem opleveren. Mensen die open willen zijn weten niet waar ze terecht kunnen. Ze durven vaak hun hulpverlener niks te vertellen omdat ze bang zijn dat er direct maatregelen getroffen worden. Vaak hebben ze in het verleden al eens meegemaakt dat ze, na het aangeven van hun gedachten, opgenomen werden in een instelling.

En het is in onze maatschappij ook nog eens moeilijk om over de dood te praten, iedereen heeft het liever over de mooie dingen in het leven.

Ook al vertrouwen ze hun hulpverlener, toch is het aangeven dat er suïcidale gedachten zijn een drempel die men niet makkelijk neemt. Dat hoeft niet altijd aan de hulpverlener te liggen, er zijn genoeg hulpverleners die hun cliënten de mogelijkheid geven om over hun gedachten te praten zonder dat er direct interventies plaatsvinden. Er zijn ook hulpverleners die absoluut niet weten hoe ze met dit thema om moeten gaan, erg jammer, maar ja, er is in hun opleiding dan ook geen aandacht voor geweest. Daarnaast is het thema suïcide ook best een moeilijk onderwerp, vooral als je niet kunt begrijpen wat de betreffende persoon daarbij voelt. En het is in onze maatschappij ook nog eens moeilijk om over de dood te praten, iedereen heeft het liever over de mooie dingen in het leven.

Het is jammer dat er mensen zijn die niet durven toe te geven dat ze niet om kunnen gaan met mensen die suïcidale gedachten hebben. Zij omzeilen het onderwerp of, als het ter sprake komt, nemen maatregelen die zwaar overtrokken zijn. Het inschatten van de gedachten is moeilijk, maar als je er niet over kunt of durft te praten als hulpverlener, wordt het nog moeilijker en maak je vaak “verkeerde” keuzes.

Het verwijzen naar iemand anders hoeft niet meteen te zeggen dat je als hulpverlener faalt of tekortschiet.

Het zou mooi zijn dat mensen die niet met het onderwerp suïcide om kunnen gaan, de betreffende persoon door verwijzen naar anderen die dat wel kunnen. Dit kunnen collega hulpverleners zijn, een geestelijk verzorger of een daarvoor geschikte ervaringsdeskundige. Het verwijzen naar iemand anders hoeft niet meteen te zeggen dat je als hulpverlener faalt of tekortschiet. Ik vind het juist een teken van goede zorg bieden. Je wilt het beste voor je medemens, dus het betrekken van anderen die (in jouw ogen) hier beter mee om kunnen gaan is dan een logische stap, toch?

Het in gesprek gaan met iemand die suïcidale gedachten heeft is niet voor iedereen weggelegd.

Het betrekken van ervaringsdeskundigen is voor veel mensen nog geen vanzelfsprekende of logische stap. De angst dat de ervaringsdeskundige hiervoor niet stabiel genoeg is, meegaat in de gedachten van de betreffende persoon en zelf een terugval krijgt of suïcidaal wordt, is erg groot. En dat is volgens mij in veel gevallen ook een terechte angst. Het in gesprek gaan met iemand die suïcidale gedachten heeft is niet voor iedereen weggelegd, dus ook niet voor elke ervaringsdeskundige. Het is dus wel nodig dat de ervaringsdeskundige die betrokken wordt dit aan kan en aan wil gaan. De ervaring leert dat de gesprekken erg veel teweegbrengen bij de ervaringsdeskundige (net als bij iedereen) en dat deze zich daar goed bewust van moet zijn.

Het zou mooi zijn als er op de opleidingen tot ervaringsdeskundige aandacht is voor het thema suïcide. Annemiek Huisman en Diana van Bergen hebben een lesmodule ontworpen, speciaal gericht op de opleidingen tot ervaringsdeskundigen. Voor zover ik weet dan wordt deze module nog nergens echt ingezet. De verschillende opleidingen geven wel enigszins aandacht aan suïcide, themabijeenkomsten of korte voorlichtingen, maar het wordt nergens structureel als lesmodule ingezet (voor zover ik weet dan, mocht het ergens wel gebeuren dan hoor ik dat graag).

Dus wat opgaat voor de opleidingen van de andere hulpverleners gaat ook op voor de opleidingen tot ervaringsdeskundige. Er is een petitie van de Ivonne van der Ven stichting waarin opgeroepen wordt om in de opleidingen tot hulpverlener meer aandacht te geven aan het thema suïcide, maar hetzelfde geldt ook voor de opleidingen tot ervaringsdeskundige.

Ik hoop dat in alle opleidingen tot zorg/hulpverlener het thema suïcide structureel opgenomen gaat worden. Het is niet de ultieme oplossing, maar het helpt zeker om het aantal suïcides te verminderen. En dat is waar het omgaat.

Koos de Boed

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *