Differentiatie van suïcidaal gedrag

Suïcidaliteit wordt in de regel als een uniform verschijnsel gedefinieerd en er is weinig
onderzoek naar differentiatie bij suïcidaal gedrag gedaan. In de psychiatrische praktijk
zien we echter verschillende vormen van suïcidaal gedrag en is ons handelen in de regel
op een klinisch oordeel gebaseerd. Ook bepaalt het handelen uiteraard weer de uitkomst
van het suïcidale gedrag. Methodologisch en ethisch is het ingewikkeld om dit valide te
onderzoeken.

De auteurs hebben op basis van klinische ervaring en vanuit een wetenschappelijke
achtergrond een model ontwikkeld waarin er een differentiatie van 4 vormen van
suïcidaal gedrag is.

Suïcidaal gedrag op basis van:
1) perceptuele desintegratie,
2) primair depressieve cognitie
3) psychosociale “entrapment”
4) inadequate communicatie en coping

Bovenstaande differentiatie leidt tot een meer afgemeten risicotaxatie waarbij de
verantwoordelijkheid voor de hulpverlener ook varieert. Daarnaast kan er mogelijk een
meer op maat toegesneden behandeling plaatsvinden.